Το πλοίο θα χρησιμοποιηθεί στα γυρίσματα ταινία Χολιγουντιανών προδιαγραφών που θα γυριστεί στη Μεσσηνία αναμένεται να αποπλεύσει για το λιμάνι της Πύλου με 25μελές πλήρωμα.
Στα νερά του λιμανιού του Κατακόλου βρίσκεται, ελλιμενισμένο πλέον, το πλοίο – αντίγραφο αυτών που χρησιμοποιούσαν οι Βίκινγκ που τα τελευταία 24ώρα αποτελεί ατραξιόν για όσους επισκέπτονται το επίνειο του Πύργου…
Θυμίζουμε πως το συγκεκριμένο πλεούμενο θα χρησιμοποιηθεί στα γυρίσματα ταινίας Χολιγουντιανών προδιαγραφών (θα διανεμηθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες από την Universal Pictures), με τίτλο «Charlie`s Tale» που θα γυριστεί στη Μεσσηνία, μέσα στον επόμενο μήνα!
Την Κυριακή (9/2) το πλοίο “έπεσε” στη θάλασσα (στην κεντρική προβλήτα του λιμανιού) με την βοήθεια των γερανών του φορτηγού-πλοίου «Coe Luisa» που το μετέφερε στο Κατάκολο από τη Νορβηγία.
Από τη στιγμή που βρέθηκε στα νερά της θάλασσας του Κατακόλου πολυμελές συνεργείο που διαμένει στην περιοχή κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου το «Ντράκαρ» να ξεκινήσει το ταξίδι του προς το λιμάνι της Πύλου, όπως είναι προγραμματισμένο…
Σύμφωνα με πληροφορίες του iliaenimerosi.gr ο απόπλους του θα γίνει έως το τέλος της εβδομάδας που διανύουμε και on board θα βρίσκεται 25μελές πλήρωμα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού το πλοίο θα «σηκώσει» πανί ενώ διαθέτει και μηχανή…
Ξέχωρα από το πλοίο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και στις φωτογραφίες που δημοσιεύει το iliaenimerosi.gr, στην προβλήτα του λιμανιού του Κατακόλου υπάρχουν και βάρκες πολύ πιο μικρού μεγέθους που -προφανώς- θα χρησιμοποιηθούν και αυτές για τις ανάγκες των γυρισμάτων….
Ντράκαρ (πληροφορίες από Βικιπάιδεια)
Το ντράκαρ (σουηδικά drakkar) ήταν μεγάλο κωπήλατο ή ιστιοφόρο πλοίο που χρησιμοποιούσαν οι Βίκινγκ στη ναυσιπλοΐα κατά τον 8ο και 10ο μ.Χ. αι. Το όνομά του, που σημαίνει δράκος, προέρχεται από τη διακόσμηση της πλώρης του η οποία είχε σχήμα δράκοντα. Οι Βίκινγκ πίστευαν στους δαίμονες των δασών και θαλασσών, γι΄ αυτό λάξευαν στις πλώρες των καραβιών τους, αλλά και στα δοκάρια των σπιτιών τους, δράκοντες ώστε να τους κρατούν μακριά. Τα σκάφη που η πλώρη τους είχε λαξευμένο φίδι ονομάζονταν σνέκαρ (snekar) και ήταν μικρότερου μήκους. Το ντράκαρ είχε μήκος περίπου 30 μ. πολύ λεπτό σχήμα, με πλώρη και πρύμνη ίσες μεταξύ τους και κυρτές προς τα πάνω. Δεν υπήρχε κατάστρωμα και είχαν ένα κατάρτι, στο κέντρο περίπου του σκάφους, με ένα μεγάλο τετράγωνο πανί, που χρησίμευε και σαν κάλυμμα όποτε χρειαζόταν.
Οι Βίκινγκ χρησιμοποιούσαν τα ντράκαρ κυρίως για ναυμαχίες και επιδρομές, γι΄ αυτό και είχαν υψηλές πλώρες, πρύμνες και έξαλα, ώστε το πλήρωμα να βάλλει σχετικά προστατευμένο κατά των αντιπάλων του και να αποκρούει ευκολότερα απόπειρες επιβίβασής τους σε αυτό. Η κατασκευή τους ήταν πολυδάπανη, γι’ αυτό και ανήκαν κυρίως σε βασιλείς ή ισχυρούς ηγεμόνες. Γνωστά ιστορικά παραδείγματα τέτοιων πλοίων είναι το “Μακρύ Ερπετό” (Ormren Lange, 995 – 1000 μ.Χ.) του βασιλιά Όλαφ Τρύγκβασον, που είχε καρίνα μήκους 32 μ. με πλήρωμα από 68 κωπηλάτες και χωρητικότητα 500 ανδρών. Άλλα ντράκαρ ήταν το “Βισούντεν” (Visund, 1026 μ.Χ.) του βασιλιά Όλαφ Χάραλντσον, με την το ακρόπρωρό του να έχει τη μορφή ενός επιχρυσωμένου ταύρου και 60 κωπηλάτες καθώς και ο “Μεγάλος Δράκος” του Χάραλντ Χαρντράντα με 70 κωπηλάτες. Το τελευταίο ιστορικά που αναφέρεται, μάλλον το μεγαλύτερο της κατηγορίας του, ήταν το “Πλοίο του Χριστού” (Kristsuden, 1262 – 1263 μ.Χ.), το οποίο ναυπηγήθηκε στο Μπέργκεν της Νορβηγίας για τον βασιλιά Χάκωνα Δ’ με 74 κωπηλάτες.