Tο 63,1% των νοικοκυριών δήλωσε ότι τα οικονομικά τους επιδεινώθηκαν σε σχέση με το 2022, ενώ το 20% ανέφερε ότι παρέμειναν σταθερά και το 16,9% ότι βελτιώθηκαν.
Περισσότεροι από 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι –το 26% του πληθυσμού– ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ή υπό καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 2 Μαΐου.
Σε ό,τι αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 63,1% των νοικοκυριών δήλωσε ότι επιδεινώθηκε σε σχέση με το 2022, ενώ το 20% ανέφερε ότι παρέμεινε σταθερή και το 16,9% ότι βελτιώθηκε. Αντίστοιχα, το 73,5% των νοικοκυριών εκτίμησε πως η συνολική ποιότητα ζωής τους υποβαθμίστηκε, το 18,4% δεν παρατήρησε κάποια μεταβολή και μόλις το 8% ανέφερε βελτίωση.
Κύρια αιτία της υποβάθμισης αναφέρθηκε η ακρίβεια στα τρόφιμα, σε ποσοστό 88,9%, ενώ ακολουθούν η αύξηση του κόστους ενέργειας (56,9%), οι δαπάνες υγείας (19,6%), τα έξοδα στέγασης (19,5%), το κόστος μετακινήσεων (16,7%) και γενικότερα η άνοδος των τιμών βασικών αγαθών (16,1%).
Το 49,1% των νοικοκυριών ανέφερε τουλάχιστον μία σοβαρή υλική ή κοινωνική στέρηση. Το 47,3% είχε δυσκολία στην πληρωμή βασικών λογαριασμών, ενώ το 22,6% δεν διέθετε επαρκή θέρμανση τον χειμώνα. Επιπλέον, το 21,5% των νοικοκυριών δήλωσε ότι δεν μπορούσε να προσφέρει τουλάχιστον ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι κάθε δεύτερη μέρα.
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, το 42,4% δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να καλύψει δαπάνη ύψους 395 ευρώ. Το 46,9% είχε καθυστερήσει τουλάχιστον μία πληρωμή, όπως ενοίκιο, δάνειο ή λογαριασμούς.
Όσον αφορά την κάλυψη των καθημερινών αναγκών, το 52,9% δήλωσε ότι αντιμετώπισε δυσκολίες. Το 44,4% ανέφερε ότι χρειάστηκε βοήθεια για να τα βγάλει πέρα. Από αυτούς, το 33,3% στράφηκε σε συγγενείς ή φίλους, ενώ το 27,3% βασίστηκε σε κρατικές παροχές ή επιδόματα. Αντίθετα, το 36,6% κατάφερε να καλύψει τις ανάγκες του μόνο με τα δικά του μέσα.
Επιπλέον:
- Το 31,4% των παιδιών έως 17 ετών ζει σε επισφαλείς συνθήκες.
- Το 10% δηλώνει ότι δεν μπορεί να θερμάνει το σπίτι του.
- Το 37% δεν μπορεί να πάει ούτε μία εβδομάδα διακοπές.
- Το 17% δεν έχει ούτε τα βασικά για απρόβλεπτες δαπάνες.
Η οικονομική δυσκολία αντανακλάται και στην ψυχολογική κατάσταση των πολιτών. Το 43,4% ανέφερε ότι ένιωθε άγχος λόγω της οικονομικής κατάστασης, το 28,6% ανασφάλεια, το 26,6% θλίψη, το 17,1% θυμό και το 11,6% ντροπή.
Σε σχέση με τη στέγαση, το 13,5% των νοικοκυριών δήλωσε ότι η κατοικία του δεν καλύπτει βασικές ανάγκες όπως ο κατάλληλος χώρος, η ασφάλεια ή η επαρκής συντήρηση. Το 16,2% δυσκολεύτηκε στην πληρωμή ενοικίου ή δανείου και το 11,5% αντιμετωπίζει κίνδυνο έξωσης ή κατάσχεσης λόγω χρεών.
Η ακρίβεια επηρέασε και τις μετακινήσεις. Το 41,2% περιόρισε τη χρήση Ι.Χ. λόγω κόστους, το 32,3% περιόρισε τις μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς και το 36,9% απέφυγε κοινωνικές ή ψυχαγωγικές μετακινήσεις για οικονομικούς λόγους.
Στο πεδίο της κατανάλωσης, το 68,2% περιόρισε αγορές σε είδη ένδυσης και υπόδησης, το 56,1% μείωσε τις δαπάνες για ψυχαγωγία, ενώ το 47,5% ανέβαλε ή ακύρωσε ταξίδι. Τέλος, το 21,3% δήλωσε ότι δυσκολεύεται να καλύψει βασικές ανάγκες διατροφής.