Ένα άρθρο* που αναφέρεται στην «δικαιολογία του φθηνότερου προϊόντος» που αποκλείει την διάθεση Ελληνικών και τοπικών προϊόντων στην Αρχαία Ολυμπία, τον «κάλλιστον τόπον» της Ελλάδας.
“Κατοικώ στην Ηλεία για περισσότερα από 15 χρόνια πλέον. Έζησα στην Ανδρίτσαινα που λογίζεται ως ορεινή Ηλεία, ενώ στην πραγματικότητα είναι αρχαία Αρκαδία, και για περίπου 8 χρόνια ζω στο Λαντζόι δίπλα από την κοιλάδα του Ενιπέα. Βεβαίως δεν βρίσκομαι καρφωμένος σε ένα μέρος και επειδή μάλλον το `χει η φύση μου, μ’ αρέσει να τριγυρνάω.
Ένας από τους λόγους που βρίσκομαι στην Ηλεία είναι η μαγεία που ασκεί επάνω μου η Αρχαία Ολυμπία. Έτσι λοιπόν την επισκέπτομαι συχνά-πυκνά, αν και ο αριθμός των επισκέψεων φθίνει γεωμετρικά, υπάρχουν λόγοι για αυτό, οι οποίοι είναι πολλοί και πολυδιάστατοι. Αλλά έναν από αυτούς στον οποίο μπορώ να θέσω τον δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, θα τον περιγράψω στο κείμενο που ακολουθεί. Αν και η αλήθεια είναι ότι έχω ένα κάποιο δισταγμό. Ακόμα και σήμερα, αρνούμαι να πιστέψω την οδυνηρή πραγματικότητα…
Ο δισταγμός έγκειται στο ότι δεν ξέρω τους βαθύτερους λόγους για τους οποίους γίνεται αυτό που θα σας περιγράψω… και κυρίως δεν ξέρω αν οφείλεται στους ανθρώπους που κατοικούν αυτήν την περιοχή, ή σε κάποιους άλλους παράγοντες που σε μένα είναι εντελώς άγνωστοι.
Καθώς λοιπόν δεν έχω τίποτα άλλο να που να μπορώ να σκεφτώ και να συλλάβω σε λέξεις, το αποδίδω μάλλον στους ανθρώπους και τις επιλογές τους…
Η Αρχαία Ολυμπία είναι γνωστό πως είναι τόπος επισκέψιμος ολοχρονίς από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε ετήσια βάση. Κάθε μαγαζί, παραμάγαζο, τρύπα, που υπάρχει στην Αρχαία Ολυμπία, υφίσταται για έναν και μοναδικό λόγο. Για αυτές τις ρημάδες τις πέτρες και τα απομεινάρια του αρχαιότερο πολιτισμού της Ευρώπης. Αν πάρεις από `κεί το μουσείο και τα ερείπια, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να περάσεις έστω και για βόλτα…
Βεβαίως αυτή είναι μία πραγματικότητα που αν κάποιος δεν την αναγνωρίζει, είτε εθελοτυφλεί είτε είναι εντελώς ηλίθιος.
Αφού λοιπόν καρπώνονται οι ντόπιοι μαγαζάτορες τον ελληνικό πολιτισμό και τον εξαργυρώνουν με πιτόγυρα, χάντρες και χρύσα μπλιμπλικια, θα είχε κανείς την εντύπωση ότι το κάνουν τουλάχιστον με πράγματα που φτιάχνονται στην Ελλάδα. Αυτό θα ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής στον τόπο τον Ιερό και τον αρχαίο, στον οποίο ζουν και εκμεταλλεύονται. Δεν είναι κάποια σκέψη περισπούδαστή ούτε χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι τα πράγματα, αν ήταν φυσιολογικά, θα ήταν ακριβώς έτσι.
Γι` αυτό θα σας μιλήσω για αυτή την απίστευτη αγένεια -και σχεδόν προδοσία της Ελλάδας- την οποία επιτελούν κάποιοι εξαιρετικά ευνοημένοι, μα χαμηλής ποιότητας ελληνέζοι. Όταν συνειδητοποίησα ότι οτιδήποτε μου προσφέρουν να φάω να πιώ ή να διασκεδάσω στην Αρχαία Ολυμπία, παράγεται κάπου αλλού και βεβαίως εκτός Ελλάδος, θεώρησα ότι ήταν μάλλον συγκυρία. Αλλά μου μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά και κάθε φορά που πήγαινα στην Αρχαία Ολυμπία προσπαθούσα να ελέγξω και να επιβεβαιώσω αυτό που μου φαινόταν εντελώς απαράδεκτο και συνάμα αδιανόητο. Οι ντόπιοι μαγαζάτορες προσφέρουν προϊόντα στους επισκέπτες της Αρχαίας Ολυμπίας τα οποία είναι αφενός εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας και αφετέρου φτιάχνονται οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ελλάδα. Εμένα προσωπικά μου αρέσει να πίνω μπύρα ενίοτε δοκιμάζω και κρασιά… σας πληροφορώ λοιπόν ότι ενώ στο νομό σας υπάρχει τοπική ζυθοποιεία, τα προϊόντα της δεν υπάρχουν παρά σε ελάχιστα μαγαζιά.
Ενώ ο Νομός έχει τουλάχιστον τρία μεγάλα Οινοποιεία, τα προϊόντα τους καταλαμβάνουν ελάχιστο ή -τις περισσότερες φορές- καθόλου χώρο στον κατάλογο κρασιών των μαγαζιών της Αρχαίας Ολυμπίας. Εκεί την προσφορά τη νέμονται διάφορες εισαγωγές από πάμφθηνα, κακής ποιότητας, ισπανικά και δευτεροκλασάτα ιταλικά κρασιά, κάποιες γαλλικές οινοποιήσεις αμφίβολης ποιότητας και τον κύριο όγκο καταλαμβάνουν κρασιά που βρίσκει κανείς στο Metro, στο Lidl και άλλα ανάλογα super market ξένων συμφερόντων.
Όσο για τις μπύρες βρίσκεις την σαφώς ξένων συμφερόντων Amstel, διάφορες άλλες Ελληνοποίημενες μπύρες και δεν βρίσκεις απλά καμία από τις μπύρες της τοπικής ζυθοποιίας που είναι και καλές και που καλύπτουν ένα πολύ ευρύ φάσμα ειδών ζυθοποίησης.
Αυτό βεβαίως δεν σταματάει στα κρασιά και τις μπύρες συνεχίζει στα πάντα που σερβίρουν από την Coca-Cola (ενώ υπάρχουν πάρα πολλά αντίστοιχα ελληνικά προϊόντα τα οποία -αναγνωρισμένα- είναι καλύτερης ποιότητας, βλέπε Green Cola) ή άλλα αναψυκτικά που φτιάχνονται από μεγάλες εταιρείες ξένων συμφερόντων, και βεβαίως όχι τα αντίστοιχα ελληνικά τα οποία είναι σίγουρα καλύτερης ποιότητας.
Αν ρωτήσεις αυτούς τους μαγαζάτορες γιατί κάνουν αυτό το απίστευτα βάρβαρο έγκλημα κατά της τοπικής οικονομίας και της χώρας τους θα σου απαντήσουν ότι:
«Αααα, ξέρεις είναι φτηνότερα»…
Βεβαίως η πραγματική διάφορα βρίσκεται σε μερικά λεπτά του ευρώ και βεβαίως η τιμή της τελικής λιανικής πώλησης φτάνει σε μερικές περιπτώσεις και το 500% τα κέρδη που αποκομίζουν από ένα κρασί που έχουν αγοράσει δυόμιση ευρώ, ελληνικό, εξαιρετικής ποιότητας… συνήθως ξεπερνάνε 7 με 10 φορές την τιμή της χονδρικής αγοράς. Με λίγα λόγια είναι κρασί που θα αγοράσουν 3 ή 4 ευρώ. Αν είναι ελληνικό δεν θα το πουλήσουν σε καμία περίπτωση λιγότερο από 25. Η δικαιολογία λοιπόν ότι το ελληνικό κρασί ή τα ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα είναι εντελώς φαιδρή. Όπως σας είπα και πριν αυτό το φαινόμενο δεν αρκείται μόνο στα συγκεκριμένα προϊόντα αλλά σε όλη την αγορά, σε κάθε τι που αγοράζεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν ένα γενικό ζοφερό κανόνα…
Οι Έλληνες της Αρχαίας Ολυμπίας προδίδουν την Ελλάδα ακόμα και με την ίδια τους την ύπαρξη!
Τώρα θα μου πείτε… «και τι να κάνουμε ρε φίλε;»…
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δυστυχώς, δεν την ξέρω για να σας τη δώσω… το μόνο που μπορώ να σας πω θετικά είναι ότι αν ήμουν στα πράγματα Θα είχα διώξει όλους αυτούς τους γελοίους από την ιερό τόπο της Αρχαίας Ολυμπίας. Θα απαγόρευα ρητά και δια ροπάλου την πώληση οποιουδήποτε ξένου προϊόντος αν υπήρχε αντίστοιχο ελληνικό, ανεξαρτήτως τιμής, με μόνο άξονα την ποιότητα. Θα το απαγόρευα ρητά, δεν θα επέτρεπα να πουλάνε Ολλανδικά κρέατα για σουβλάκια. Δεν θα επέτρεπα να πουλάνε Γαλλικά, Ιταλικά, Ισπανικά ή όποια άλλα κρασιά. Το ίδιο θα συνέβαινε και με τις μπύρες… θα τους το απαγόρευα δια παντός!
Η Αρχαία Ολυμπία ξέρετε, δεν ανήκει στην Ευρώπη. Η Αρχαία Ολυμπία είναι Ελλάδα που έγινε Ευρώπη! Στην πραγματικότητα είναι η Ελλάδα που έγινε όλος ο δυτικός πολιτισμός.
Και αν κάποιος γυρίσει και μου πει: «Μα ξέρεις η ενωμένη αγορά της Ευρώπης επιβάλλει συγκεκριμένους κανόνες», θα του έλεγα ευθαρσώς… να πάει στο διάολο! Δεδομένου ότι δεν έχει καμία ελληνική συνείδηση και δεν έχει καμία αντίληψη για την ιστορικότητα και την ιερότητα αυτού του χώρου. Θα μπορούσα να συνεχίσω για άλλα πράγματα που με έχουν ενοχλήσει όπως τα σκουπίδια, η βρώμα, η εξαιρετικά κακή αρχιτεκτονική, το ότι επιτρέπουν να χτίζονται τσιμεντένια παραπήγματα δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, ή το ότι επιτρέπουν σε ξενοδοχεία να εκμεταλλεύονται την Αρχαία Ολυμπία χωρίς τίποτα από τις υπηρεσίες που παρέχουν (τουλάχιστον τις προϊοντικές) να περιέχει ελληνικό προϊόν. Γιατί δεν πιστεύω να φαντάζεστε ότι το breakfast σ` ένα ξενοδοχείο έχει οτιδήποτε που φτιάχνεται στην Ελλάδα. Ακόμα και τα ψωμάκια που το συνοδεύουν είναι κατεψυγμένα γερμανικά παρασκευάσματα. Ακόμα και τα κρέατα που τρώτε εκεί δεν φαντάζομαι να πιστεύετε ότι είναι κάτι άλλο από κατεψυγμένα Βελγικά, Γαλλικά ή ότι άλλο. Και επίσης φαντάζομαι ότι δεν είστε τόσο ανόητοι για να μην βλέπετε αυτή την κατάφωρη προδοσία σε βάρος της ίδιας της Ελλάδας.
Σκεφτείτε λοιπόν ότι με έναν ανάλογο τρόπο προδίδουμε την Ελλάδα όλοι! Την ευθύνη για αυτή τη κατάντια την έχουμε όλοι. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τώρα και να αλλάξουμε… από χθες!
Πρέπει επιτέλους να πάψουμε να είμαστε συλλογικά ηλίθιοι.
Και πρέπει -επιτέλους- αυτός ο τόπος να αποκτήσει πολιτικούς με αχαμνά και όχι αχαμνούς πολιτικούς…“
*του Martin Mc Darren, Cinematographer – Marketer